Od początku XX w Kościele Powszechnym odnotowuje się odnowione zainteresowanie drogą pustelniczą, jako formą życia chrześcijańskiego. Długi proces aktualizacji tego powołania w Kościele naszych czasów zaobfitował nową instytucją kanoniczną, która regulowana jest kanonem nr 603 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r.
Wiele krajów i episkopatów narodowych uregulowało już w znacznym stopniu ów motus eremiticus, opracowując dyrektoria, statuty lub instrukcję dla pustelników. W Polsce od 2010 r. istnieje Podkomisja Episkopatu Polski ds. Indywidualnych Form Życia Konsekrowanego, która koordynuje z ramienia Konferencji Episkopatu rozwój tych odnowionych dróg życia konsekrowanego w Polsce.
Konon 603 stricte dotyczy tylko pustelników diecezjalnych podległych bezpośrednio i jedynie ordynariuszowi miejsca jako przełożonemu kanonicznemu. Jednak w Polsce istnieje wiele możliwości prowadzenia życia pustelniczego, tak w ramach wspólnot zakonnych, które posiadają tradycję pustelniczą, jak w formie indywidualnej, choć należy zaznaczyć, że wielu biskupów odnosi się do tego typu powołań z dużą dozą rezerwy, a nawet sceptycyzmu, co nie zawsze jest nieuzasadnione. Z tego też powodu wielu polskich eremitów żyje poza granicami kraju.
Celem tego bloga jest stworzenie przestrzeni, gdzie zainteresowani tą formą życia i sami pustelnicy mogliby spotkać się w ramach swego rodzaju komunii duchowej.Zostaną tu zamieszczone informacje dotyczące aspektów prawnych, duchowości, praktyki i aktualności życia pustelniczego w Kościele XXI w. Mile widziana jest współpraca i współtworzenie tej witryny przez adeptów i sympatyków tej drogi życia. Zaintersowanych proszę o kontakt: eremitadiecezjalny@gmail.com
§ 1.
Praeter vitae consecratae instituta, Ecclesia agnoscit vitam eremiticam seu
anachoreticam, qua christifideles arctiore a mundo secessu, solitudinis
silentio, assidua prece et paenitentia, suam in laudem Dei et mundi salutem
vitam devovent. 
